Παρασκευή 6 Νοεμβρίου 2015

Εθισμός στο σεξ: Πως θα καταλάβεις ότι η σεξουαλική σου επιθυμία έχει ξεπεράσει το φυσιολογικό όριο;

Όλοι θα συμφωνήσουν ότι η απόλαυση που δίνει το σεξ είναι μοναδική και συχνά μας οδηγεί στο να θέλουμε κι άλλο. Όμως καμία φορά ίσως η επιθυμία αυτή να μετατρέπεται σε ανάγκη, ακόμη και εθισμό. Κατά τη σύγχρονη βιβλιογραφία, είναι πλέον γεγονός πως η σεξουαλική δραστηριότητα μπορεί να γίνει τόσο εθιστική όσο και το αλκοόλ, ο καπνός, οι τοξικές ουσίες, τα τυχερά παιχνίδια, κ.ά.
Ας δούμε λοιπόν πως μπορεί να λειτουργεί ένας υπερσεξουαλικός, εθισμένος στο σεξ, σεξομανής τύπος ανθρώπου. Το κυρίαρχο καθημερινό του μέλημα είναι η αναζήτηση σεξουαλικών δραστηριοτήτων και ευχαριστήσεων. Αυτό συνδέεται με την εντατική και πολύωρη ερωτικοποίηση του εαυτού του. Δηλαδή, περνά πολύ χρόνο για να περιποιηθεί τον εαυτό του, με προϊόντα και αξεσουάρ που θα τον κάνουν ακόμη πιο ελκυστικό σεξουαλικά. Η καθημερινή αυτή συμπεριφορά του χαρακτηρίζεται ως καταναγκαστική αφού νιώθει πως είναι απαραίτητη ειδάλλως δεν θα νιώθει ευχάριστα και όταν δεν καταφέρνει να πάρει την ευχαρίστηση που επιθυμεί, παρουσιάζει έντονη δυσφορία και συμπτώματα στέρησης (συμπτώματα όμοια με αυτά που παρουσιάζουν τα άτομα που έχουν άλλου τύπου εξαρτήσεις όπως το αλκοόλ, οι τοξικές ουσίες, ο τζόγος, κ.ά.).
Τα τελευταία στατιστικά στοιχεία δείχνουν πως το 3-6% του γενικού πληθυσμού μπορεί να χαρακτηριστεί ως κλινικά υπερσεξουαλικό και εθισμένο. Ενδιαφέρον εμφανίζεται λόγω του ότι το δείγμα των ανδρών είναι διπλάσιο από εκείνο των γυναικών και πρόκειται κυρίως για ομοφυλόφιλους ή αμφιφυλόφιλους.
Άλλοι όροι που χρησιμοποιούνται για την υπερσεξουαλικότητα είναι ο σεξουαλικός εθισμός, δονζουανισμός και νυμφομανία. Είναι σημαντικό να αναφερθεί πως η υπερσεξουαλικότητα δεν αποτελεί μία αναγνωρισμένη πάθηση ή σύνδρομο και δεν είναι παγκοσμίως αποδεκτή ως κατάσταση. Οι ειδικοί υποστηρίζουν πως μπορεί να είναι μέρος του φάσματος της ψυχαναγκαστικής-καταναγκαστικής διαταραχής (σεξουαλική καταναγκαστική συμπεριφορά) ή των παραφιλικών διαταραχών που είναι αλλιώς προσδιοριζόμενες.
Οι μορφές με τις οποίες συναντάται κλινικά η υπερσεξουαλικότητα είναι κυρίως έξι:


Καταναγκαστικός αυνανισμός
Αυνανισμός με έντονη αίσθηση του «πρέπει». Το άτομο μπορεί να είναι σε βραδινή έξοδο, στη δουλειά του ή σε κάποια άλλη υποχρέωση και η ανάγκη του να αυνανιστεί να τον ‘τραβά’ σε απόμερα σημεία.


Σεξουαλικές συνευρέσεις με συναινούντες ενήλικες
Συνεχής αναζήτηση άλλων ενηλίκων για συνευρέσεις σεξουαλικές με την κάθε ευκαιρία.
Εξάρτηση από πορνογραφικό υλικό
Ενασχόληση με κάθε είδους πορνογραφικό υλικό σε βαθμό που είναι απαραίτητο τόσο για να υπάρχει επιθυμία όσο και διέγερση στο άτομο.
Σεξ μέσω διαδικτύου
Το διαδικτυακό σεξ, που πλέον είναι μία μορφή μόδας, στο υπερσεξουαλικό άτομο παρουσιάζεται ως μία μορφή εξάρτησης, καθώς πολλές φορές καταλήγει να απασχολείται και να αναζητά μόνο την ψηφιακή μορφή του σεξ για μία απολαυστική σεξουαλική εμπειρία.
Τηλεφωνικό σεξ
Αντίστοιχα με το διαδικτυακό σεξ, το τηλεφωνικό σεξ προσφέρει στο άτομο μία άλλη μορφή σεξουαλικής δραστηριότητας που του προσφέρει εθιστική ευχαρίστηση.
Επισκέψεις σε οίκους ανοχής και καμπαρέ (studios και striptease shows)
Οι συχνές και μοναχικές επισκέψεις σε οίκους ανοχής και καμπαρέ είναι ένα είδος συμπεριφοράς του εθισμένου ατόμου. Προτιμά να πηγαίνει μόνο και να βιώνει ότι φαντασιώνεται απενοχοποιημένα.



Μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει ξεκάθαρη η πυροδότηση μίας τέτοιας συμπεριφοράς. Θεωρίες και μελέτες υποστηρίζουν πως τα αίτια που εντοπίζονται πιο συχνά είναι:



-παιδικά ή εφηβικά τραυματικά γεγονότα
-δυσλειτουργικές γονείς με τους γονείς ή ανάμεσα στους γονείς
-ανωμαλίες στο νευροβιολογικό σύστημα
-κάποια εγκεφαλική δυσλειτουργία

Για την κατάσταση αυτή υπάρχει θεραπεία, όμως είναι γεγονός πως το υπερσεξουαλικό άτομο καταλήγει να ζητά βοήθεια μόνο όταν η επίπτωση της συμπεριφοράς του είναι πραγματικά σοβαρή και εμφανής σε αρκετά φάσματα της ζωής του-λόγου χάρη να έχει χάσει τη δουλειά του, να έχουν ταραχθεί οι φιλικές τους σχέσεις, να μην μπορεί να έχει μία ερωτική σχέση που επιθυμεί καθώς δεν μπορεί να ελέγξει τις σεξουαλικές του επιθυμίες. Οι θεραπείες που έχουν αποδειχτεί βοηθητικές είναι η γνωσιακή-συμπεριφορική ψυχοθεραπεία, η ψυχοδυναμική ψυχοθεραπεία, η θεραπεία των 12 βημάτων της απεξάρτησης, η θεραπεία ζεύγους και η φαρμακευτική αγωγή, καθώς και ο συνδυασμός ψυχοθεραπείας με φαρμακοθεραπεία.
Καθώς λοιπόν, το άτομο ξεκινά να εθιζεται στο σεξ επειδή του προσφέρει απόλαυση, είναι ιδιαιτέρως δύσκολη η αποδοχή της δυσφορικής κατάστασης στην οποία πλέον καταλήγει μετά από κάθε επαφή. Εντούτοις, η αναζήτηση και η συνεργασία με τον ειδικό θα τον βοηθήσει να βρει ξανά την υγιή και απολαυστική πλευρά του σεξ, που θα τον ικανοποιεί σωματικά αλλά και ψυχικά.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου