Ο «άνδρας-πατέρας-κουβαλητής» που εργάζεται και έχει ώς κύριό του ρόλο να φέρνει λεφτά στο σπίτι και να μην ασχολείται ποιοτικά με την οικογένειά του, δεν έχει καμία σχέση με την εικόνα του σημερινού μπαμπά. Πλέον έχει ευθύνες περισσότερες, πιο συγκεκριμένα εμπλέκεται άμεσα στη διαπαιδαγώγηση του παιδιού. Φαίνεται λοιπόν πως η οικογένεια που, από τη μία έχει πλέον περισσότερες υποχρεώσεις, αλλά από την άλλη το γεγονός του καταμερισμού τους κάνει όλα τα μέλη να είναι εξίσου ενεργά, και στο τέλος η ενεργή αυτή συμμετοχή τους ανταμείβεται τόσο συναισθηματικά όσο και πρακτικά.
Στη διάρκεια της εγκυμοσύνης
Για να γίνω πιο συγκεκριμένη, ο σύγχρονος πατέρας, ακόμη και πριν τη γέννηση του παιδιού, ξεκινά να είναι ενεργός. Κατά την κύηση λοιπόν, η προστατευτική συμπεριφορά του, η φυσική και συναισθηματική παρουσία του και η αφοσίωσή του προς την μέλλουσα μαμά, δημιουργεί το απαραίτητο ισορροπημένο και ασφαλές περιβάλλον. Σε αυτή την περίοδο, ο άνδρας καλείται να δείξει την αγάπη, τον ενδιαφέρον και τον έρωτά του προς την ψυχολογικά αναστατωμένη και σωματικά αλλαγμένη σύντροφό του. Με τον πατέρα να δημιουργεί ένα τέτοιο περιβάλλον ασφάλειας και αγάπης, η μητέρα θα επιδείξει μεγαλύτερη φροντίδα και θα είναι πιο συναισθηματική προς το μωρό τους. Επίσης, υπάρχει η δυνατότητα ο μπαμπάς να βρίσκεται κατά τη διάρκεια του τοκετού μαζί με την μητέρα-αν αυτό είναι κάτι που επιθυμούν και οι δύο φυσικά. Μία τέτοια επιλογή θα τους δώσει την ευκαιρία τόσο να εξωτερικεύσουν την αγάπη για το μωρό τους, όσο και για να υποδεχτούν μαζί με ενθουσιασμό το νέο μέλος της οικογένειάς τους.
Στα πρώτα χρόνια του παιδιού
Κατά τη σωματική, πνευματική, σεξουαλική και ψυχική ανάπτυξη του παιδιού, τόσο η μητέρα όσο και ο πατέρας είναι απολύτως απαραίτητοι και χρήσιμοι. Αρχικά, και οι δύο γονείς μπορούν, αν είναι ο ένας βοήθεια και στήριξη για τον άλλο, να μοιράσουν τις ευθύνες μειώνοντας έτσι την κούραση και τον φόρτο εργασιών ανάμεσα σε καθημερινότητα και παιδί. Ένας πατέρας που ασχολείται με τις δουλειές του σπιτιού για παράδειγμα, μπορεί να δώσει λίγο περισσότερο χρόνο στη μητέρα να είναι με το παιδί. Όπως έχει παρατηρηθεί, ο νέος μπαμπάς είναι συχνότερο να επικοινωνεί και να εκφράζεται σωματικά, δηλαδή να δείχνει με συμπεριφορές το ενδιαφέρον του και την αγάπη μου και όχι μόνο με λόγια σχετικά με τα συναισθήματά του. Επίσης, είναι εκεί και για να θέτει τον ρόλο των φύλων, να κάνει δηλαδή διακριτή τη διαφορά μεταξύ άνδρα και γυναίκας.
Ο πατέρας για τα αγόρι και ο πατέρας για το κορίτσι
Κατά την παιδική ηλικία που το παιδί έχει πια πιο ανεπτυγμένη αντίληψη, μπορεί να καταλάβει έννοιες όπως η δύναμη και η εξουσία και για αυτό έχει ως πρότυπο τον πατέρα. Ενισχύοντας λοιπόν τη συμπεριφορά αυτή, με στόχο την ανεξαρτητοποίηση και ενδυνάμωση του παιδιού, ο πατέρας ενισχύει σημαντικά με το να γίνεται το πρότυπο.
Ένα αγόρι έχει ανάγκη τον πατέρα για να μάθει πράγματα σχετικά με το φύλο του, σχετικά με το μέλλον του και την ανάπτυξή του – τόσο τη συναισθηματική, όσο και τη σεξουαλική.
Το κορίτσι παρουσιάζει αντίστοιχα μεγάλη ανάγκη για την παρουσία του μπαμπά. Είναι ο πρώτος άνδρας της ζωής της και είναι εκείνος που θα γίνει το πρότυπου του μελλοντικού της συντρόφου.
Μην ξεχνάμε εξάλλου πως τα παιδιά έχουν ανάγκη από πρότυπα και όταν αυτά δημιουργούνται από την παιδική κιόλας ηλικία είναι διαχρονικά και μεγάλης βαρύτητας. Ένας πατέρας που είναι υπεύθυνος, παρών, επιδεικύει φροντίδα και έχει ενδιαφέρον για τη σύντροφο και τα παιδιά του είναι ένα καλό παράδειγμα. Με τον τρόπο αυτό, το παιδί θα έχει αυτή την εικόνα του πατρικού προτύπου που στη μετέπειτα ζωή του θα αναζητήσει ή θα μιμηθεί.
Παρ' όλα αυτά, είναι σαφές πως ο συνδυασμός των χαρακτηριστικών και του πατέρα και της μητέρας είναι απαραίτητος για να διαμορφώσει το παιδί μία υγιή και πλήρη προσωπικότητα. Χρειάζεται όμως να μην ξεχνάμε πως και οι δύο έχουν ξεχωριστούς και πολύ σημαντικούς ρόλους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου